Generalnie urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane w ramach tego roku kalendarzowego, za który przysługują. Na mocy art. 168 K.p. termin udzielenia urlopu zaległego za dany rok może jednak ulec przesunięciu do końca września następnego roku. Upływ trzeciego kwartału danego roku wyznacza więc graniczny termin udzielenia pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego za poprzedni rok. Trzeba przy tym zauważyć, że przywołany art. 168 K.p. posługuje się sformułowaniem "należy pracownikowi udzielić", pracodawca nie naruszy więc tego przepisu, jeżeli zaległego urlopu za 2018 r. udzieli w ostatnim dniu września 2019 r., a jego wykorzystanie przesunie się na następny miesiąc.
Wrześniowy termin udzielenia zaległego urlopu dotyczy nie tylko urlopu przysługującego ogółowi pracowników na podstawie Kodeksu pracy. Odnosi on się również do urlopów dodatkowych, do których prawo wynika z przepisów odrębnych, o ile przepisy te nie wprowadzają innego niż kodeksowy terminu udzielenia urlopu. Przykładem takiego dodatkowego urlopu podlegającego ogólnym terminom jego udzielenia jest urlop z tytułu niepełnosprawności. Tak jak w przypadku zwykłego urlopu pracodawca musi go udzielić do końca września roku następnego. Obowiązku takiego nie ma natomiast w odniesieniu do 4 dni urlopu udzielanego na żądanie. Ta 4-dniowa pula urlopu wypoczynkowego jest wyłączona z obowiązku udzielenia go do końca trzeciego kwartału następnego roku. Termin na jego udzielenie może być późniejszy, w zależności od ustaleń między pracodawcą a pracownikiem.
Należy podkreślić, że odpowiedzialność z tytułu niedotrzymania terminów na udzielenie urlopowych zaległości - bez względu na przyczyny takiego stanu rzeczy - ponosi wyłącznie pracodawca. Nieudzielenie urlopu wypoczynkowego w wymaganych ustawowo terminach jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, zagrożonym karą grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł.
Comments